Na blogu pojawił się nowy odcinek. Tym razem tematem są wspomnienia związane z nieszczęsnym, czerwcowym wyjazdem Startu Gniezno na Ukrainę.

Przypominam tylko, że z niewyjaśnionych przyczyn spłonął wtedy bus wiozący 11 motocykli żużlowych.

Szlag mnie trafia jak "komentatorzy" na Sportowych Faktach pisali że Start Gniezno (czyli kto: Arek Rusiecki, Łukasz Loman, Darek Imbierowicz, Eryk - kierowca lub jego dwaj synowie - szkółkowicze , bo tylko oni byli w busie) sami podpalili busa żeby wyżebrać odszkodowanie.Albo "na gaśnice wystarczy" po przyznaniu dotacji na sezon 2009 z Urzędu Miasta.Dlatego podjęłam ten temat bo jako jedyna z synem - byliśmy kibicami zabranymi na mecz wyjazdowy.Inni w autokarze to lekarz, tłumaczka, marketingowiec,zawodnicy, mechanicy, i działacze - sponsorzy.Nawet nie byliśmy na stadionie....wróciliśmy po telefonie na miejsce pożaru i płakaliśmy...

Ja też doskonale pamiętam ten dzień. W południe byłem umówiony ze znajomymi, żeby obgadać lipcowy wypad na Mazury. Przed wyjściem z domu dostałem tylko telefon od brata, że mecz będzie raczej przełożony, bo motocykle czekają na granicy. Wyszedłem z domu, pojechałem metrem z Ursynowa do Centrum. Wysiadam, a tu znowu telefon. Tym razem brat mi oznajmia, że już chyba żadnego meczu Startu Gniezno nie będzie, ponieważ spłonęły wszystkie motocykle...

Że Wrzesińską zaorają, że stadion pójdzie na sprzedaż - miejsce, gdzie spędziliśmy pół dzieciństwa... - takie miałem myśli.

W pierwszej chwili przed oczami pojawiły mi się jakieś obrazki z filmów, że oto na przejściu granicznym ktoś podpalił busa... Szczerze, byłem prawie przekonany, że to koniec! Wiem, ile kosztuje jeden kompletny motocykl i cały osprzęt. I było mi bardzo smutno, że coś, co zostało odbudowane w 2005 roku przez ogień może zostać stracone...

Dobrze, że udało się to wszystko odbudować!

Na blogu znajduje się kolejne nawiązanie do tego nieszczęsnego wyjazdu, ale jakże odmienne! Powtórny wyjazd okazał się zupełnie inny niż pierwszy.

Zresztą o wszystkim można przeczytać pod linkiem:
http://www.zuzel.waw.pl/index.php?id=7&ac=8

oraz na www.zuzel24.pl.

Zapraszam do lektury!

Dzięki, Wojtek za miły anons. Nie była to czerwcowa ale lipcowa wyprawa.Dokładnie miesiąc po tragedii, w moje urodziny. Cała żużlowa Polska pomogła odbudować park maszyn, za co chylę czoła ofiarodawcom: klubom żużlowym, prywatnym osobom, firmom, zawodnikom - Jarkowi Hampelowi, Rafałowi Dobruckiemu i wielu, wielu innym. Turniej o Koronę Bolesława Chrobrego pozwolił zebrać datki wśród Gnieźnian i przywrócić wiarę naszych "orłów" w możliwość dalszych startów...Więc miesiąc później chciałam być blisko naszych zawodników na Ukrainie żeby pokazać że ja się też nie poddałam.Zapomniałam napisać że przed stadionem były sprzedawane raki a suszone rybki miały napis na torebkach "wiesiołyj podżyr". Spróbowałam.Nie było wiesioło - raczej straszny smród....Co kraj to obyczaj.Podróże kształcą.Zawsze dobrze jest mieć paszport w kieszeni.